Parentyfikacja odnosi się do relacji rodzic-dziecko. Jest to zjawisko, które polega na przeniesieniu ciężaru odpowiedzialności z dorosłego na dziecko.
Pani profesor Katarzyna Schier jest polską psycholożką, wieloletnią pracowniczką naukową Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz członkinią Katedry Psychologii Klinicznej Dziecka i Rodziny. Jej książka „Dorosłe dzieci. Psychologiczna problematyka odwrócenia ról w rodzinie” to pierwsza w Polsce monografia dotykająca tego poważnego tematu.
Kim właściwie są „dorosłe dzieci”? Są to osoby, które wychowywały się w rodzinach, w których nie mogły być dziećmi. Zostały one wrzucone w rolę „dorosłego”, stając się opiekunami rodziców, często ich terapeutami. Dziecko w takiej sytuacji przejmuje obowiązki i odpowiedzialność rodzica. Pani Profesor korzystając ze swojego wieloletniego doświadczenia w pracy z pacjentem, wprowadza nas w zjawisko parentyfikacji i jego konsekwencje, szczególnie w dorosłym życiu. W przystępny sposób przedstawiono tutaj złożoność emocjonalnych problemów z jakimi borykają się te osoby. Wnikliwie przeanalizowano także mechanizmy obronne, jakie tworzą się w takich rodzinach i ich dalszy wpływ na relacje z innymi ludźmi, związki romantyczne i przyjaźnie. Połączono tutaj teorie z praktyką, psycholożka podaje liczne przykłady ze swojej praktyki zawodowej. Autorka cytuje także tutaj swoje własne badania, w ciekawy sposób odnosi się do beletrystki i mitu Herkulesa oraz bajki o Kopciuszku.
Jest to książka bolesna, ale także refleksyjna. Napisano tutaj w przejrzysty i jasny sposób o bardzo trudnych tematach związanych z emocjonalnym zaniedbaniem i cierpieniem, jaki towarzyszy później dorosłym osobom. Myślę, że jest to także książka o nadziei, bo zauważenie tej problematyki i coraz częstsze o niej mówienie, może pomóc wielu cierpiącym ludziom, zainspirować ich do podjęcia pracy nad sobą i swoimi relacjami.
Polecam nie tylko psychologom i specjalistom pracującymi z dziećmi, ale także wszystkim osobom, które zastanawiają się nad swoim dzieciństwem.