10 strasznych cytatów

Co o strachu mówią ci, którzy tworzą straszne dzieła? Piszą przerażające książki lub nagrywają straszne filmy? Oto 10 cytatów mistrzów horroru!

Horror to język uniwersalny; wszyscy się boimy. Rodzimy się z lękiem, wszyscy boimy się rzeczy: śmierci, zeszpecenia, utraty bliskiej osoby. Wszystko, czego ja się boję, ty się boisz i odwrotnie. Dlatego wszyscy odczuwają strach i napięcie. Byliśmy kiedyś małymi dziećmi, więc trzeba brać tę podstawową ludzką kondycję i emocje, po prostu się z tym pierdolić i bawić się tym. Możesz wymyślać nowe horrory.

John Carpenter

Dorastałem oglądając filmy o potworach i horrory, które w moim odczuciu były jak bajki i myślę, że to zawsze do mnie przemawiało. Jest w tym coś symbolicznego – piękno i magia, które pomagają mi pracować z filmem i zacząć tworzyć współczesne baśnie.

Tim Burton

„[Horror] pokazuje nam, że kontrola, którą według nas posiadamy, jest czysto iluzoryczna i że w każdej chwili balansujemy na granicy chaosu i zapomnienia.

Clive Barker

Zawsze uwielbiałem wykorzystywać strach, przyjmować go, rozumieć i sprawiać, że zadziała, i utrwalać sytuację, w której mogę zwymiotować cały ten ból i przerażenie

Shirley Jackson

Nie należy wierzyć, iż istnieją granice grozy, którą zdolny jest przyjąć ludzki umysł. Wręcz przeciwnie, wszystko wskazuje na to, iż w miarę jak ciemność staje się coraz głębsza, głębia owa zaczyna rosnąć wykładniczo – i choć nie chcemy tego przyznać, to doświadczenie podpowiada nam, iż kiedy koszmar staje się dość czarny, groza zaczyna rodzić grozę, a jedno przypadkowe zło płodzi następne, często rozmyślne złe czyny, póki w końcu wszystkiego nie pochłonie ciemność. Najstraszniejszym zaś pytaniem pozostaje to, ile dokładnie grozy może znieść ludzki umysł i wciąż zachować niezłomną, nieugiętą łączność z rzeczywistością. Trudno ukryć, że podobne wydarzenia mają w sobie coś z absurdu. W pewnym momencie wszystko staje się zabawne. Możliwe, że w tej właśnie chwili nasze zdrowie umysłowe zaczyna albo ratować się przed upadkiem, albo też załamywać i pękać. To moment, gdy człowiekowi wraca poczucie humoru.

Stephen King